மனைவியை ரேப் பன்னினேன்

(Tamil Kamaveri - Manaiviyai Rape Panninen)

amadankr 2014-05-31 Comments

Tamil Kamaveri – நண்பனின் மனைவி என்றாலும் என்னால் அவளது பெருத்த வடிவான முலையை மறக்கவே முடியவில்லை. 40d சைஸ் பிரா போடுமளவு பெரிது. ஆனாலும் தலை கவிழ்ந்து அவை தொங்குவதை நான் பார்த்ததே இல்லை. ஜாக்கெட்டினுள் உருண்டு திரண்டு அது நிற்கும் அழகை கண்டவர்கள் அதை அவ்வளவு எளிதில் மறந்து விட முடியாது.

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதையை எழுதியவர் : amadankr

10

எனக்கு மிக நெருங்கிய தோழன் கண்ணப்பனின் மனைவி அவள். பெயர் சங்கீதா. கண்ணப்பன் எங்கள் கிராமத்தில் தான் மின்சார வாரியத்தில் வேலை பார்த்து வருகிறான். நான் மளிகை கடை வைத்திருப்பதினால் பழக்கமாகி நல்ல நண்பர்களாகி விட்டோம். அவன் மனைவி அவர்களது சொந்த ஊரில் இருந்தாள். சமீபத்தில் நான் தான் எங்கள் கிராமத்திலே ஒரு வீடு பிடித்து அவனை குடும்பத்தோடு கிராமத்திலே செட்டிலாக ஏற்பாடு செய்து கொடுத்தேன். அவன் மனைவியை அழைத்து கொண்டு ஊருக்கு வந்து விட்டான் என தெரிந்தவுடன் அவர்களது வீட்டிற்கு போனேன்.

வீட்டினுள் நுழைந்த போதே அவளது முகத்தை பார்த்தவுடன் அடுத்ததாய் பார்த்தது அவளது முலைகளை தான். எனக்கே தர்மசங்கடமாகி விட்டது. மற்றவர்களின் மனைவியை நான் தவறாக பார்ப்பது கிடையாது. அதுவும் தெரிந்த நண்பனின் மனைவியை தவறாக பார்க்க வேண்டுமென எனக்கு எண்ணம் கனவிலும் கிடையாது. ஆனால் சங்கீதாவின் முலைகள் என்னை பாடாய்படுத்திவிட்டன.

அவள் திரும்பும் போதெல்லாம் இறுகிய ஜாக்கெட்டினுள் தெரியும் அந்த முலைகளை மறந்து விடலாமென பார்த்தால், அவளது அகண்ட பின்புறம் வேறு தொந்தரவு கொடுக்கிறது. அவள் நடக்கும் போது முலைகள் அசைந்தாடுவதை பார்த்தாலே எனது சுண்ணி விழித்து கொள்கிறது. அவளது இடை சிறியது. ஆனால் இடைக்கு மேலேயும் கீழேயும் அகண்ட ஐட்டங்கள் இருப்பதினால் அவளது உருவமே கிறக்கத்தை உண்டாக்கி விடும். அதோடு அவளது நீளமான மெல்லிய உதடுகள். எனக்கு திருமணமாகி ஐந்து வயதில் ஒரு மகன் இருக்கிறான் என்கிற விஷயமெல்லாம் மறந்து போய், நான் சங்கீதாவை நினைத்து பித்தனானேன்.

குற்றவுணர்வு வேறு வாட்டியது. கண்ணப்பன் வீட்டிற்கு போவதையே தவிர்த்து விட்டேன். ஆனால் சங்கீதா மளிகை பொருட்கள் வாங்க கடைக்கு வருவாள். கஷ்டப்பட்டு அவளது கண்களை பார்த்தவாறு பேசி அனுப்புவேன். அவள் பொருட்களை வாங்கி கொண்டு திரும்பி போகும் போது அவளது பின்புறம் குண்டி அசைந்தாடுவதை மட்டும் பார்க்காமல் இருக்க முடியவில்லை. என்ன நடை அது. யானை அசைந்தாடி நடப்பது போல.

ஒரு நாள் வேறு வழியின்றி கண்ணப்பன் வீட்டிற்கு போக வேண்டிய வேலையிருந்தது. கடை பையனையும் அழைத்து கொண்டு அங்கு போனேன். கண்ணப்பன் அங்கு இல்லை. ஆனாலும் சங்கீதா டீயாவது சாப்பிட்டு தான் போக வேண்டுமென விழுந்து விழுந்து உபசரித்தாள். அதில் இருந்து கண்ணப்பன் வீட்டிற்கு அடிக்கடி போக ஆரம்பித்தேன்.

ஒரு நாள் சங்கீதா எனக்காக டீ எடுத்து வந்து கொடுத்தாள். டீ கொடுக்க குனியும் போது அவளது அருகாமையும், வீட்டில் யாரும் இல்லையென்ற விஷயமும் அதோடு முலையின் விளிம்புகள் பளீரென குனியும் போது தெரிந்து மறைந்ததும் என்னை நிலைகுலைய செய்தன. அவளது சேலை முனையை சட்டென பிடித்து விட்டேன். அவள் அதிர்ந்து போய் “என்னங்க …” என்றாள். நான் சேலையை விடாமல் “சங்கீதா, எனக்கு உன்னால ஒரு காரியமாகனும்” என்றேன்.

அவள் சேலை முனையை என் கையில் இருந்து சட்டென பிடுங்கி விட்டு எதிரில் சோபாவில் அமர்ந்தாள். “சொல்லுங்க” என்றாள். அவள் கேட்ட விதமே எனக்கு புரிந்து விட்டது. இவள் மசிய மாட்டாள் என்று. ஆனால் துணிந்தாகி விட்டது என்பதினால் கடகடவென பேச ஆரம்பித்து விட்டேன்.

“சங்கீதா நான் மத்த பொம்பளைகளை தப்பா பாக்கிறவன் கிடையாது. ஆனா உன்னை பாத்த நாளிலிருந்து என் மனசு முழுக்க உன் ஞாபகம் தான். உன் உடம்பும் வடிவும் என்னை ரொம்ப நிலைகுலைய பண்ணுது. எனக்கு ஒரே ஒரு முறை நீ முழுசா வேணும்…”

11

நான் பேசி விட்டேனா அல்லது கனவா என்பது எனக்கே புரியவில்லை. சங்கீதாவிற்கும் அப்படி தான் இருந்திருக்கும் போல. நம்பவே முடியாமல் என்னை பார்த்து கொண்டிருந்தாள். பிறகு, “சே.. நீயெல்லாம் மனுஷனா?” என சொல்லி விட்டு வேகமாய் உள்ளறைக்கு போய் விட்டாள். நான் வேகமாய் வெளியேறிவிட்டேன்.

அன்று முழுவதும் எனக்கு படப்படப்பாக இருந்தது. கண்ணப்பன் ஆவேசமாய் என்னை தேடி வருவான் என எதிர்பார்த்தேன். ஆனால் அவன் வரவில்லை. அடுத்த நாள் ஒரளவு அந்த நினைவு மறந்து கடையில் உட்கார்ந்து கல்லாவில் கணக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். யாரோ கடை முன்புறம் நிற்கிறார்கள். யார் என பார்ப்பதற்காக தலையை நிமிர்த்தினால் எதிரில் கண்ணப்பன் நிற்கிறான். அவன் பின்னால் அவனது மனைவி சங்கீதா. ஒரு வினாடி என் இதயம் துடிக்க மறந்தது. கண்ணப்பன் என்னை பார்த்து கண்ணடித்தான். “ஏண்டா ஞாயிற்று கிழமையெல்லாம் கடையிலே உட்கார்ந்திருக்க. சாயந்திரம் வீட்டுக்கு வா, கச்சேரி வைச்சிக்கலாம்” என சொன்னான். கச்சேரி என்றால் மதுவருந்துவது என்று அர்த்தம். மனைவி வரும் வரை இருவரும் ஞாயிற்று கிழமைகளில் சேர்ந்து மதுவருந்துவதை ஒரு வழக்கமாய் வைத்திருந்தோம். மனைவி வந்த பிறகும் அந்த பழக்கத்தை இவன் விடவில்லையே என சங்கீதாவின் முகத்தை பார்த்தேன். “இரண்டு பேரும் சேர்ந்துட்டா உருப்பட்ட மாதிரி தான்” என அவள் சிரித்தாள். நான் குழப்பத்துடன் சிரித்து வைக்க, இருவரும் கிளம்பி போனார்கள். நடந்து போகும் சங்கீதாவின் பின்புறம் குண்டி அசைந்தாடுவதை பார்த்தபடி இருந்தேன். திடீரென சங்கீதா திரும்பி என்னை பார்த்தாள். நான் அவசரமாய் வேறு புறம் திரும்பி கொண்டேன். இவளை எப்படியாவது அனுபவித்து விட வேண்டுமென மனதில் வெறி வந்தது. ஒத்துழைக்கவில்லையென்றால் கற்பழித்து விடவேண்டுமென்ற அளவு எண்ணங்கள் உக்கிரமேறியது.

மாலை கண்ணப்பன் வீட்டு பின்புறம் இருந்த தோட்டத்தில் இரண்டு சேரை போட்டு ஒரு மேஜையில் மது மற்றும் ஐட்டங்களோடு கச்சேரியை துவக்கி விட்டோம். அவர்களது வீட்டிற்கு அருகாமையில் எந்த வீடும் கிடையாது. காற்று நன்றாக வீசி கொண்டிருந்தது. சங்கீதா புன்னகையுடன் சிக்கன் வறுவலை கொண்டு வந்து வைத்தாள். தட்டை குனிந்து வைக்கும் போது அவளது சேலை விலகி இடுப்பு பளபளத்தது. வட்டமாய் அம்சமாய் அவளது தொப்புள். பாவி லோகட் சேலை கட்டி வந்து கடுப்பேற்றுகிறாளா? பொறு இன்னிக்கு உனக்கு கச்சேரி தான்.

அன்று பேசி பேசி கண்ணப்பனுக்கு அதிகமாய் ஊற்றி கொடுத்தேன். அதோடு அவன் பார்க்காத சமயம் கையில் கொண்டு வந்திருந்த மாத்திரையையும் மதுவில் கலந்து கொடுத்தேன். எதிர்பார்த்தது போலவே கொஞ்ச நேரத்தில் அவன் மயக்கமானான். “என்னாச்சு” என ஓடி வந்தாள் சங்கீதா. “கொஞ்ச ஓவராயிடுச்சு” என சிரித்தேன்.

“என்ன பண்ணலாம்?”

“தூக்கி போய் படுக்க வைச்சிடலாம். நாளைக்கு சரியாயிடும்” என்றேன்.

அவளும் நானும் அவன் கைகளை இரண்டு பேர் தோளிலும் போட்டு தூக்கி கொண்டு போய் படுக்கையில் போட்டோம். படுக்கையறை விட்டு வெளியே வந்தவுடன் அவள் சேலை முனையால் வியர்வையை துடைத்தாள். ஜாக்கெட்டினுள் அந்த திமிர்ந்த முலைகள். ஆவேசமாய் அவளை அணைத்தேன்.

“ஏய் விடு என்னை” என திமிறினாள் அவள். நான் அவளை சோபாவில் கிடத்தி கைகள் இரண்டையும் பிடித்து கொண்டு கழுத்தில் முத்தமிட்டேன். அவள் திமிறினாள். “அவரு வந்துர போறாரு” என்றாள். “குடிச்ச குடிக்கு இப்ப எழுந்திருக்க மாட்டான்” என சொன்னபடி நான் சேலையை உருவ முயன்றேன். சோபாவில் படுத்தவாறு அவள் கைகளை மார்புக்கு குறுக்கே கட்டி கொண்டாள். “வேண்டாம்” என்றாள். நான் அவள் மேலிருந்து எழுந்தேன்.

“சரி வேண்டாம்! ஆனா ஒரே ஒரு முறை நீயா அம்மணமா எனக்கு முன்னாடி துணியெல்லாம் கழட்டிட்டு நில்லு. நான் உன்னை விட்டுறேன்.”

“வேண்டாம்” என்றாள். அவளது நீளமான மெல்லிய உதடுகளை பார்த்தேன். உருண்ட பெரிய கண்கள். கண்களில் பயம் எதுவும் தெரியவில்லை. சும்மா பயப்படுவது போல நடிக்கிறாள்.

12

Comments

Scroll To Top