வசந்த காலம் – 16

சரி உன் இஷ்டம் என்றார் சரி அப்பா நான் அருகில் இருக்கும் பொறியியல் கல்லூரியில் சேர போகிறேன் எனக்கு சென்று வர பைக் வேணும் என்று கேட்க அப்பாவோ எல்லாத்தையும் முன்னாடியே யோசிச்சிட்டப்போல ஆனா உனக்கு இன்னும் 18 வயசு ஆகளையே என்றார் அடுத்த மாதம் பிறந்தநாள் அப்பா அதற்கு அடுத்த மாதம் தான் காலேஜ் திரப்பாங்க அதுக்குள்ள லைசென்ஸ் வாங்கிடுவேன் என்றேன் சரி டா உன் இஷ்டம் லைசென்ஸ் வாங்கினதும் பைக் வாங்கி தரேன் என்றார்.

பின்பு தூங்க சென்றோம் தங்கை என்னுடன் வர கதவை சாத்தியதும் என்னை இறுக்கி கட்டி பிடித்தாள் அவள் உடல் குலுங்கியது அவளை விடுவித்து திரும்பி பார்க்க அவள் அழுது கொண்டு இருந்தாள் பாப்பு குட்டி ஏன் டி அழகுற என்று கேட்டேன் இல்லை கண்ணா நீ மட்டும் எனக்கு சொல்லிகுடுக்கலன்னா நான் பாஸ் ஆகிருக்க கூட மாட்டேன் இப்போ அப்பா என் பொண்ணு என் பொண்ணுன்னு சொல்லும்போது ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு டா ஆனா நீ சொன்ன மாதிரி என்னால ஸ்டேட் first எடுக்க முடியலையே என்றாள்.

உடனே நான் பாப்பு குட்டி இதுக்கெல்லாம் ஏன் அழற நீ ஸ்டேட் second டி எனக்கு அதுவே பெருமை தான் என்றேன் அவளோ பொய் சொல்ற டா அக்கா எனக்கு புதுசா ட்ரெஸ் வாங்கி கொடுத்தாங்க அப்பா பாரு எவ்ளோ பெருமையா ஹோட்டலுக்கு கூட்டிட்டு போனார் நீ எதுவுமே வாணி தரள என்றாள் உடனே நான் என் பொண்டாட்டிக்கு என்ன வேணும்னு எனக்கு தெரியும் டி பாப்பு அதை வாங்கி எல்லாம் தரமுடியாதே என்று அவளை இருக்க அனைத்து கட்டிலில் கிடத்தி அவள் மார்பகங்களை பிசைந்து கொண்டு (துணியுடன் தான்) இதழுடன் இதழ் பதித்தேன் ஆனால் ஆக்ரோஷமில்லை பொறுமையாகவே கையாண்டேன் இன்று அவளே போதும் என்றாலும் அவளை சொர்க்கத்தின் உச்சியை காட்ட விரும்பினேன் ஆகையால் மெதுவாக கையாண்டேன் அவளை விடுவித்து சொல்லுடி பொண்டாட்டி என்ன வேணும் உன் கண்ணன் கிட்ட இருந்து என்றேன் எனக்கு நீ தான் வேண்டும் கண்ணா எனக்குள் முழுமையாக இனி தினமும் வேண்டும் என்றாள்.

அவ்வளவு தானே பாப்பு இனி நீயே போதும் போதும்னு சொல்ற வரை உன்னை விட மாட்டேன் ஆனா எனக்கு ஒரு சத்தியம் பன்னு என்றேன் என்ன டா மறுபடியும் என்றாள் நீ நல்லா படிக்கணும் நாம இப்படி இருக்குறது உன் படிப்பை பாதிக்க கூடாது நீ ப்ளஸ்டூ ல கண்டிப்பா ஸ்டேட் first வாங்கியே ஆகணும் இல்லைன்னா அன்னையோட இது எல்லாம் கட் என்றேன். கண்ணா கண்டிப்பா செய்றேன் டா உனக்காக கண்டிப்பா செய்றேன் நீ எனக்கு பாடம் சொல்லி கொடுப்பியா என்றாள் _தொடரும்