சுகமதி – 9
(சுகமதி)
This story is part of a series:
natpukul kadhal kamam அக்காள் தஙகை இரண்டு பேரும் எங்களிடம் விடை பெற்று போனதும்.. நலன் என்னிடம் கேட்டான்.
”என்னடா.. ஓகே வா..?”
நான் உற்சாகமாக தலையாட்டினேன்.
”எனக்கு டபுள் ஓகே டா..”
” நல்லா பேசறாளா…?”
”ஹா.. அதெல்லாம் ரொம்ப நல்லாவே பேசினா…” என்று நான் சொன்னதும் சிரித்தான்.
”அவளே ஒரு வாயாடி.. அப்றம் பேச மாட்டாளா.. என்ன..?”
”இல்லடா.. நல்லாத்தான் பேசினா..” என்று நான் விட்டுக் கொடுக்காமல் பேசினேன்.
”சரி.. நட…” என்று என் தோளில் கை போட்டான்.
காட்டைவிட்டு வெளியேற மனமின்றி மெதுவாகவ நடந்தேன்.
நான் மெதுவாக..
”நலன்…” என்றேன்.
”என்னடா..?”
”உன ஆள கூட்டிட்டு நீ.. தனியா போனியே.. என்ன செஞ்ச..?” நான் தயக்கத்துடன் தான் கேட்டேன்.
உடனே அவன் சிரித்தான்.
”ஹ்ஹா.. பாத்த இல்ல.. உன் கண் முன்னால தான.. அவள தள்ளிட்டு போனேன்..?”
”ம்ம்.. அதனாலதான் கேட்டேன்..”
”ஹ்ஹா.. வர்றப்ப நாங்க எப்படி வந்தோம்..?” என்று என்னை கேட்டான்.
”எப்படி வந்தீங்க..நடந்து தான..?”
”போடங்க… அப்ப பாக்கலையா..நீ..?” என்று கடிந்து கொண்டான்.
”இ.. இல்லடா.. நான் சரியா.. கவனிக்கல..” என்று சமாளித்தேன்.
”ஏன்டா பக்கத்துல அந்த பல்லி நின்னதுக்கே நீ குருட்டு பக்கி ஆகிட்டியே.. நம்ம ஆளூ மாதிரி சும்மா நச்சுனு ஒன்னு நின்றுருந்தா.. என்ன அகிருப்ப நீ ..?” என்று கிண்டல் செய்தான்.
” ஸ்லிம் டா.. அது..! பல்லி இல்ல..”
”ஹ்ஹா.. ஹா..ஓ.. உன்னோட ஆள விட்டு தரமுடியல..? சரிடா.. அது உன் பிரச்சினை.. தனியா கூட்டிட்டு போய் நான் என்ன செஞ்சேன் தெரியுமா..?”
”சொல்லு… என்ன செஞ்ச.?” ம்.. என்ன செய்திருப்பான்..? கிஸ்ஸடித்திருப்பான். அவள் மார்பை கசக்கியிருப்பான். ஹ்ம்.. கொடுத்து வைத்தவன்தான்.
”மனச தெறந்து பேசினம்டா…” என்றான்
”அப்படியா.. என்னடா பேசினீங்க..?”
”என் மனச இல்லடா.. அவ மனச தெறந்து..” என்றான்.
”அப்படின்னா…?”என்று புரியாமல் அவனை கேட்டேன்.
”அட.. டப்பா.. அவ.. மனசுடா..! அவளோட ரெண்டு மனசும்.. எத்தனை அட்டகாசமா இருக்கும் தெரியுமா.? அப்படியே வடிச்சு வெச்ச பொற்சிலை மாதிரி.. மொலைடா அவளூக்கு. .” என்று வர்ணித்தபடி சிரித்தான்.
இப்போது புரிந்தது எனக்கு.
”அடப்பாவி..” என்று அவனைப் பார்த்தேன்.
சிரித்த முகம் மாறாத நலன்
”மொதல்ல கட்டிப்புடிச்சதுக்கே.. இல்லாத பிகு பண்ணா.. விடுவனா. .? நைசா பேசி… லைட்டா கைய மேல போட்டு.. கொஞ்சம் கொஞ்சமா.. சரிக்கட்டிட்டேன். அவ மார புடிச்சு நல்லா பெசஞ்சுட்டேன்.! அப்பறம் அப்படியே பொட்டலமா மடக்கிட்டேன். அவ வாயோட வாய வெச்சு அடிச்ச கிஸ்லயே.. சொக்கி போய்ட்டா… அப்படியே உள்ள கைய விட்டு அவ மார புடிச்சு கசக்கி… வெளிய பிதுக்கி எடுத்து… பால் சப்பிட்டேன். என்ன பால் வரல ஆனா.. சூப்பர் டேஸ்ட்டுடா..” என்றான்.
நான் திகைப்பு மாறாமல்.
”அந்த லெவலுக்கு கொண்டு போய்ட்டியா..?” என்று கேட்டேன்.
”இதுக்கே.. நீ இப்படி சொன்னா.. இன்னொன்ன கேட்டா நீ… என்ன சொல்லுவ..?” என்று கேட்டான்.
”என்னடா… அது..?”
”அவ ஜட்டிக்குள்ள கைய விட்டா… மெதூ மெதுனு.. அப்படி ஒரு சாஃப்ட்னெஸ்டா.. அவ பனியாரம்..! அங்க எல்லாம் கை வெச்சு… பாத்துட்டேன்.. ”என்றான்.
”அப்ப மேட்டர் ஒன்னுதான் பாக்கி..?”
”அடுத்த கட்ட நடவடிக்கை அதுதான்..”என்றான்.
அன்று இரவெல்லாம் நான் மலருபா.. அவள் அக்கா சுகமதி.. கலையரசி.. என மூண்று பேரையும் மாற்றி மாற்றி கனவில்.. கற்பனை சுகம் தேடினேன்.
அடுத்த நாள்.. இருட்டும் நேரம். நான் என் வீட்டின் முன் நின்றிருந்த போது.. கடைக்கு வந்தாள் மலருபா.
”ஹாய்…” என்றேன்.
அவளும். ”ஹாய்..” என்றாள்.
”எங்க..?”
”கடைக்கு..” என்று விட்டு நடையை தொடர்ந்தாள்.
நானும் அவளுடன் இணைந்து நடந்தேன்.
”நீங்க எங்க..?” என்று அடிக்குரலில் கேட்டான்.
”உனக்கு கம்பெனி..” என்றேன்.
” சீ.. கூடவே வராதிங்க…” என்று வேகமாக நடந்தாள்.
நானும் வேகமாகவே நடந்தேன்.
”மலர்..”
” ம்ம்…?”
” உன்கிட்ட மொபைல் இருக்கா..?”
”ம்கூம்..! இல்ல..” என்றாள்.
”சே…” என்றேன்.
”ஏன்..?”
” பேசிக்கலாமே.. போன்ல..? உங்கக்கா கிட்ட..?”
”ம்கூம்.. அதெல்லாம் இருந்தா நாங்க படிக்க மாட்டோமாம்..! எங்கம்மா வேன்டாம்னு தடுத்துட்டாங்க…” என்றாள்.
”நல்ல அம்மா.. சரி… சினிமா போலாமா..?”
”எப்ப..?”
” சாட்டர் டே… ஸ்கூல் லீவ் தானே..?”
”ஐயோ நான் மாட்டம்ப்பா…” என்று கடைக்கு போனாள் மலருபா.
நான் சாக்கடை ஓரமாக நின்றேன்.
அவள் திரும்பி வந்து..
”என்ன சாக்கடைக்கு காவலா..?” என்று கிண்டலாக சிரித்தாள்.
”இல்ல.. என் தேவதைக்கு காவல்…” என்றேன்.
”ஆ…ஆ.. புல்லரிக்குதுபா…” என்று சிரித்தாள்.
”மூவி போலாம் மலர்… ப்ளீஸ். .” என்றேன்.
தயக்கத்துடன் சொன்னாள்.
”எங்கக்காள கேளுங்க.. அவளுக்கு ஓகே ன்னா… எனக்கும் ஓகே தான்..” என்று விட்டு பினனழகு அசைய… ஓடினாள்..!!
நான் நலனைப் பார்க்கப் போன போது நலன் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவனுடைய அம்மா பக்கத்தில் உட்கார்ந்திருந்தாள்.
கலையரசி டி வி முன்னால் சேரில் சம்மணமிட்டு உட்கார்ந்திருந்தாள். அவள் மடியில் தட்டு இருந்தது.
”வாடா.. சாப்பிடு.” என்றான் நவன்.
”இல்லடா நான் சாப்பிட்டேன். நீ சாப்பிடு..” என்றேன்.
அவனது அம்மாவும் என்னை சாப்பிடச் சொன்னாள் நான் மறுத்து விட்டேன்.
நான் உட்கார இடம் இல்லாததால்.. தான் உட்கார்ந்திருந்த சேரை விட்டு எழுந்து.. என்னை உட்காரச் சொன்னாள் கலையரசி.
நான் சேரில் உட்கார்ந்து.. அவளை சீண்டினேன்.
”ஒரு பேச்சுக்காவது ஒரு வார்த்தை…”
” என்ன வார்த்தை..?” என்று என்னைப் பார்த்தாள்.
சிவப்புக்கலரில் பூ போட்ட நைட்டி போட்டிருந்தாள்.
”சாப்பிடுனு…”
” சரி.. சாப்பிடு..?” என்று கிண்டலாக கேட்டாள்.
உடனே நான் அவள் கையில் இருந்த தட்டை பிடுங்கி விட்டேன்.
”சரி சாப்பிட்டுக்கோ..” என்று சிரித்தாள்.
தட்டில் தோசை இருந்தது.
”சாப்பிட்டிருவேன்..” என்றேன்
” ஏ.. சாப்பிடு..! நான் நாலு தோசை சாப்பிட்டாச்சு. இதைவே நாய்க்கு கொண்டு போய் போட்ரலாமானு யோசிச்சிட்டிருந்தேன்.. நல்ல வேளை.. நீ வந்துட்ட..! நீ சாப்பிட்டுக்கோ.. அந்த நாய்க்கு வேனா… நான் நாளைக்கு போட்டுக்கறேன்…”
நலன்.. அவன் அம்மா உட்பட எல்லோரும் சிரித்து விட்டோம்.
தட்டை நான் அவளிடமே கொடுத்தேன்.
”சும்மா. . நீ சாப்பிடு..”
வாங்கி ”சரிடா.. நா ஊட்டி விடறேன் உனக்கு.. இந்தா ஆ காட்டு..” என வலுக்கட்டாயமாக என் வாயில் திணித்தாள்.
நான் விழுங்கினேன்.
நலன் கை கழூவி எழுந்து.
”மச்சி.. இருடா வந்தர்றேன்..” என்று விட்டு வெளியே போனான்.
அவன் அம்மா ”எங்கடா..?” என்று கேட்டாள்.
நலன். ”அந்தண்ணன பாத்துட்டு வந்தர்றேன். . ஆஸ்பத்ரிலருந்து வந்துட்டாங்க..” என்று விட்டு போனான்.
உடனே அவன் அம்மாவும் எழுந்தாள்.
”இருடா நானும் வரேன்..! ”என்றவள் கலையரசியிடம் திரும்பி ”ஏய் தட்டுக்கள எல்லாம் எடுத்து கழுவி வெச்சிருடீ.. நானும் போய் பாத்துட்டு வந்தர்றேன்..” என்று விட்டு போனாள்.
நான் கலையரசியிடம் கேட்டேன்.
”யாரு..?”
Comments