சுகம் சுன்னியிலே பாகம் – 5

Sugam Sunni ‘‘ என்னடி..ஆச்சு?’’ என்றாள் உஷா.
என் உடல் நடுங்கிக்கொண்டிருந்தது. ‘‘அ..அ..அம்மாக்கா.. பாத்துட்டாங்க.. நா..நா.. செத்தேன்..’’ என்று குழறினேன். வியர்வை ஆறாகப் பெருகியது.. ‘‘ நாம் போறேன்க்கா..’’ என்றபடி சேலையை அவிழ்த்தேன்.

‘‘இருடி.. சாயந்தரம்தான வர்றதா சொன்ன..’’ என்றபடி என் கைகளைப் பிடித்துக்கொண்டாள்.

‘‘தெரிலக்கா..முன்னாடியே வந்துட்டாங்க போலருக்கு..அவங்க கிட்ட ஒரு சாவி இருக்கு..’’ என்றபடி தேம்பினேன். அவள் மார்பில் சாய்ந்துகொண்டேன். என் தலையை தடவிக்கொடுத்தாள்.

‘‘ இப்ப போய் என்ன செய்யப் போற.. இரு நானும் வர்றேன்.. நாம இன்னிக்கு மனசு விட்டு அவங்க கிட்ட ஒன்னியப் பத்திப் பேசிடலாம்..’’ என்றபடி உதட்டில் முத்தம் கொடுத்தாள்.

‘‘இல்லக்கா..அவங்க ரொம்ப மோசமா பிஹேவ் பண்ணுவாங்க.. நாம் போறேன்.. ஒங்க கிட்ட மரியாத இல்லாம நடந்துக்குவாங்க..’’

நான் வீட்டிற்குள் நுழைந்த போது அங்கே பிரளயமே காத்திருந்தது. என் முகத்தின் மஞ்சள் இன்னும் போகவில்லை. உதட்டுச் சாயமோ..கண்ணின் மையோ முழுமையாக போகவில்லை.. நடுக்கத்துடனே நுழைந்தேன்.

அம்மா ஆங்காரத்தோடு வந்து என்னைப் பிடித்து உலுக்கினாள். கன்னத்தில் பளார் பளார் என்று அறைகள் விழுந்தது. ‘‘ என்ன கேவலம் இது.. நாயே.. பொட்டச்சியாட்டம் வேஷம் போட்டுகிட்டு எவளோ ஒரு தேவடியா கூட ஊர் மேய்ஞ்சுகிட்டு இருக்க..நாயே..’’ என்றபடி தலையில் அடித்தாள்.

நான் அழுதேன். ‘‘ இல்லம்மா..இல்லம்மா..’’ என்று என் கைகளால் அவள் அடிகளைத் தடுக்க முனைந்தேன்.

‘‘சொல்லு யாரு அந்த நாயி.. நா ஊர்ல இல்லாதப்ப என்ன நடக்குது இங்க..’’ என்றவாறு புஜங்களில் அறைந்தாள்.

நான் கைகளால் மறைத்துக்கொண்டேன். கழுத்தைப் பிடித்து உள்ளே அறைக்குள் தள்ளினாள். ‘‘ நம்ம குடும்பத்துக்கு கௌரவம் சேக்குறியா நாயே.. அதென்ன பொம்பள வேஷம்?’’ என்றவாறு அறைக்குள் என்னைத் தரையில் தள்ளினாள்.

‘‘இல்லம்மா.. எனக்கு பொம்பளையாட்டம்தான் இருக்க இஷ்டம்..’’ சொல்லி முடிக்கும் முன்னே இடியாக அடிகள் இறங்கியது..

‘‘ ஏன்? ஊர் மேஞ்சு தேவிடியாத்தனம் பண்ண ஆசயா.. சாயந்தரம் ஒங்க அப்பா வர்றாரு..வரட்டும் ஒனக்கு சமாதி கட்றேன்..’’ என்றவாறு கதவை வெளியே அடைத்துத் தாளிட்டு விட்டுப் போய்விட்டாள்.

வெளியே அவள் தன் தலையில் அடித்துக்கொண்டு அழுவது தெரிந்தது.

என் அப்பா பாலசுந்தரம். ஒரு வங்கியில் பிராஞ்ச் மேனஜராக இருக்கிறார;. ஹைதராபாத் பிராஞ்சுக்கு மாற்றலாகி கிட்டத்தட்ட ஒரு வருடமாகிறது. சீக்கிரமே தனக்கு டிரான்ஸ்பர் கிடைத்துவிடும் என்ற நம்பிக்கையில் எங்களை சொந்த ஊரிலேயே விட்டுவிட்டு அங்கே போயிருக்கிறார் இரண்டு மாதம் அல்லது மூன்று மாதம் ஒரு முறைதான் இரண்டொரு நாள் இங்கே வந்து இருப்பார் எனக்கு பத்தாவது வகுப்பு என்பதால் உள்ளுரிலேயே படிக்க வைத்திருக்கிறார். ரொம்ப பிசியான ஆள். இரண்டு நாள் சேர்ந்தாற்போல பாக்கிறதே அரிது.. என்னைப் பள்ளியில் சேர்க்கக் கூட அம்மாதான் வந்தாள். அவருக்கு அதற்கு கூட நேரமில்லை. ரொம்பக் கண்டிப்பான ஆள். ஆனால் அம்மா மாதிரி அடித்ததில்லை.

அவர; வந்து என்ன காய்ச்சுக் காய்ச்சப் போகிறாரோ என்று பயந்தபடியே சுவரோரமாக முடங்கிக் கிடந்தேன். என் மூச்சு எனக்கே வித்தியாசமாக கேட்டது.. பயத்தால் அடிக்கடி நடுங்கினேன். மென்மையான என் உடல் விசும்பி விசும்பி நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது..

அந்தச் சின்ன அறைக்குள்ளேயே முடங்கிக் கிடந்தேன். மதியம் 3 மணிக்கெல்லாம் அப்பா வந்துவிட்டார். அவர் வந்ததுமே அம்மா அவரிடம் ஒப்பாரி வைப்பது கேட்டது. அழுதுகொண்டே கண்ணயர்ந்து போயிருந்த நான் திடுக்கிட்டு விழித்துக்கொண்டேன்.

‘‘ ஏன் இப்படிக் கத்துற? என்ன நடந்துச்சுன்னு சொல்லு..’’

‘‘ஐயோ குடிமுழுகிப் போச்சுங்க.. இந்த நாயி கார்த்திக் ஒரு பொண்ணு..’’

‘‘கார்த்திக் ஒரு பொண்ணோட ஓடிட்டானா..’’

‘‘ஐயோ..இல்லீங்க..அத எப்படி என் வாயால சொல்லுவேன்..’’

‘‘இதப்பார்.. ஒண்ணு சொல்லிட்டு அழு..அல்லது அழுதுட்டு சொல்லு.. மனுசன் வந்ததும் வராததுமா என்ன இந்த கலவரம்?’’

‘‘ நீங்க ஹைதராபாத்லயிருந்து இன்னிக்கு சாயந்தரம் வர்றதா தகவல் சொன்னதும், நான் ஊரிலயிருந்து காலையிலயே வந்துட்டேன். இந்த நாயி ஸ்கூலுக்குப் போயிருச்சுன்னு நினைச்சு என் கிட்டயிருந்த சாவிய வச்சுத் திறந்திட்டேன். சமையலுக்கு காய்கறி வாங்கிட்டு வரலாம்னு மார்க்கெட்டுக்குப் போனா அங்க இந்த நாயி என்ன செஞ்சது தெரியுமா..’’ என்றபடி விசும்பினாள்..

‘‘சொல்லுடி..ஏன் அழுகிற.. எங்க அவன்?’’

‘‘ உள்ளதான் இருக்கான். ரூம்க்குள்ள.. நான் மார்க்கெட்ல அவன ஒரு பொண்ணோட பாத்தேன்ங்க..எப்படி தெரியுமா?இதும் ஒரு பொண்ணு மாதிரி சேலையெல்லாம் கட்டிட்டு.. மொகத்துல மஞ்சள் எல்லாம் போட்டு அந்தத் தேவடியாவோட காய் வாங்கிட்டு இருக்கு.. எனக்கு மொதல்ல சந்தேகம்.. இது யாருன்னு..அப்பறம்தான் கவனிச்சேன்..’’

‘‘ என்னடி சொல்ற?’’ என்று அதிர்ந்தவர;. ‘‘ கூப்பிடு அவனை..’’ என்றார்.

என் அறையைத் திறந்து உள்ளே புயலாக நுழைந்த அம்மா என்னைக் கொத்தாகப் பிடித்திழுத்து.. நாலு அறை அறைந்து பிடறியில் கைவைத்து அவர் முன்பாகத் தள்ளிவிட்டாள்.

‘‘ இந்தா..அடிக்காத..என்னன்ணு விசாரிப்போம்..’’

‘‘என்னத்த விசாரிக்கப் போறிங்க.. வெட்டிப் போடுங்க..இந்த ஈனஜன்மத்தை..’’

‘‘ இருடி..’’ என்றவர் கீழே கிடந்த என்னைப் பார்த்தார;. ‘‘ எந்திரிடா..என்ன இது? அம்மா சொல்றதெல்லாம் நிஜமா?’’என்றார்.

நான் விசும்பியபடியே என் எழுந்து நின்றேன்.. தலையைக் கவிழ்ந்துகொண்டேன். எனக்கு மயக்கம் வரும்போல இருந்தது.

‘‘அதென்னடா..நெஞ்சுல.. எதும் வச்சிருக்கியா..’’ என்றார்.

‘‘இல்லப்பா.. என்னோட மார்புதான்..’’ என்றேன்.

அம்மாவை ஓங்கி அறைந்தவர்;. ‘‘ என்னடி குடும்பத்தைக் கவனிக்கிற.. அவனுக்கு இப்படி பொண்ணு மாதிரி மார்பு வளந்திருக்கு.. அவன் ஆளு ஸ்ட்ரக்சரே மாறியிருக்கு.. கவனிக்கவே இல்லியா நீ..’’

என்புறம் திரும்பி,‘‘ உண்மையச் சொல்லுடா..ஒன்னைய யாராவது எதும் பண்றாங்களா.. ஒனக்கு ஏதாச்சும் டாப்ளட்.. ஊசி போட்டு ஒன்னிய மாத்தறாங்களா..யாரது..சொல்லிரு..’’ என்றார்.

‘‘ என்னங்க கேக்கிறீங்க.. எனக்கு புரியல..’’- என்றாள் அம்மா.

‘‘ஒனக்கு என்னடி புரியும்? எப்பப்பாரு எழவெடுத்த சீரியல்.. பொண்ணுங்க..ஆம்பளங்க மாதிரி இப்ப மூணாவது பாலினம்னு அலிங்கள சொல்றாங்க.. இவம் மாதிரி கொஞ்சம் சிவப்பா, நளினமா இருக்க பசங்கள சிலர் ஏதாவது மாத்திரை மருந்து குடுத்து இப்படி பொட்டையாக்கி, கடைசில ஆபரேசன் செஞ்சு அரவாணியா அலைய விடுவாங்க.. தெருவில பிச்சையெடுக்கிறது மாத்திரமில்ல.. தினசரி எவனோடயாவது படுக்கணும்..புரியுதா?’’

‘‘ கேள்விப்பட்டிருக்கேங்க..ஐயோ நம்ம குடும்பத்துல இந்த எழவெடுத்த ஜென்மம் வந்து..’’

‘‘ஹைதராபாத்ல இது ரொம்ப நடக்குது.. சொல்லுடா..யாரு ஒன்னிய மிஸ் கைட் பண்றாங்க.. யார் அந்தப் பொண்ணு.. உங்கூட மார்க்கெட்டுக்கு வந்த பொண்ணு.. அவ என்ன தேவடியாவா?’’ என்றார்.

‘‘ இல்லப்பா..யாரும் எனக்கு எதும் குடுக்கல.. எனக்கு இயற்கையாவேதான் இப்படி வருது.. எனக்கு சின்ன வயசில இருந்தே மூத்திரம் பெய்யுறது ரொம்பச் சின்னதா இருக்கும்..’’

‘‘ ஒன் கூட வந்த பொண்ணு யாரு? ஸ்கூல் டயத்துல யாரோட சுத்திகிட்டிருந்த.. அவளுக்கு ஒன்னய எப்படிப் பழக்கம்?’’

‘‘ அது எங்க வாத்தியார் மனைவிப்பா.. நான் கணக்குப் பாடத்துல சந்தேகம் கேட்க அவர் வீட்டுக்குப் போனப்போ அந்த அக்காவைப் பாத்தேன். அவங்க என்னைய என்ன பொம்பளைப்புள்ள மாதிரி இருக்கேன்னு கேட்டாங்க.. நான் எம் மனசில இருக்கற ஆசையெல்லாம் கொட்டிட்டேன்..அவங்கதான் ஏன் இப்படி வேகுற.. வா..நாளைக்கு உன்னைய உன் விருப்பப்படி பொண்ணு மாதிரி அலங்கரிச்சு வெளிய கூட்டிப் போறேன்னு..’’

‘‘ அப்ப ஒனக்கு பொம்பள மாதிரி இருக்கத்தான் விருப்பம்.. பையனா இருக்க விருப்பமில்ல..அப்படித்தான..’’

தலையைக் குனிந்துகொண்டேன்..

‘‘ ஏன் இதை அம்மாகிட்டயோ, எங்கிட்டயோ சொல்லல.. யாரோ ஒரு பொம்பளைகிட்ட சொல்லிருக்க.. நம்ம குடும்ப மானம் எவ்வளவு முக்கியம் தெரியுமா?’’

நான் விசும்பி விசும்பி அழுதேன்.

‘‘ அந்த வாத்தியார; பேரு சொல்லு.. அவர் வீடு எங்க இருக்குன்னு சொல்லு.. நான் நேராப் போயி கேட்டு வந்திர்றேன்..’’

‘‘வேணாம்ப்பா.. அவங்களுக்கு இதில எந்த சம்மந்தமும் இல்ல.. வாத்தியாருக்கு இதெல்லாம் தெரியாது..’’

‘‘ கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லு.. அவரு வீடெங்க இருக்கு..’’

‘‘ மேலத் தெருவில.. ஆர்.ஆர்.கேன்னு எங்க கணக்கு வாத்தியார்;..’’ என்று அழுதுகொண்டே விலாசத்தைக் கொடுத்தேன். ‘‘ஆனா போக வேணாம்ப்பா.. எனக்கு விஷத்தைக் குடுத்துருங்க.. நா சாகிறேன்..’’

‘‘ஒன்னய சாகக் குடுக்கிறதுக்கா ஒத்தப் பிள்ளையப் பெத்து வச்சிருக்கம்..’’ என்றபடியே வேகமாக புறப்பட்டுப் போனவர் வாசல் படியில் நின்று,‘‘ அடியேய்.. நா வர்ற வரைக்கும் அடிச்சு கிடிச்சு வைக்காத.. அந்த ரூம்லயே இருக்கட்டும்..’’