MANIMAARANIN MANAIVI 12(வாசகர் கதைகள்)

Daniel 2014-10-07 Comments

Marunaal kaalaiyil Suhandhanin kangal Manimaaranaiyum Aanandhanaiyum vittahalaveyillai. Ippozhudhum kooda avanaal nettru kanda kaatchiyai namba iyalavillai, yenenil yevarum sattru kooda sandhehikka iyalaadhu appadiyoru azhahidhaan Aanandhi.

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதையை எழுதியவர் : Daniel

16

Andraiya dhinam arasavaiyil mukkiyamaana vishayangal yedhuvum vivaadhikka padavillai, kaadhal paravaihalaana Aanandhanum Manimaaranum than kangalaaleye kaadhal kalavaram nadaththinar, Manimaaran than kurumbuthanamaana saihaihalai kondu Aanandhanirku sirippoottinaan, Aanandhano adhanai kandu vetkachirippinai udhirththaan. Ivattraiyellaam yaarum kaanaa vittaalum Suhandhan avarhalin ovvoru asaivaiyum kandu avanul yeriyum krodha theeyinai vaanuyara yeriyavittaan.

Vazhakkampol Manimaaran poonthottathil thanimaiyil amarndhirundha velaiyil Suhandhan angu vandhaan. Avanai kandadhum, “Suhandha nee yedhuvum solla vendaam, nee indrum Aanandhiyai pattri yedhenum avadhooru sollaththaan vandhiruppaai endrariven, aahaiyaal nee pohalaam,” endraan Manimaaran.

“Thaangal sariyaaha koorineerhal ilavarase, yaamingu Ilavarasi Aanandhiyai pattridhaan pesa vandhom, aanal avadhooralla unmai,” endraan Suhandhan. Avanudaiya pechchil viththiyaasam unarndha Manimaaran, “appadiyenna unmaiyai kandarindhaai?” endru vinavinaan.

“Adhu yaadhendru thaamum ariveer aayinum indha naadaham yedharku? Sari naane solli viduhiren, Ilavarasi Aanandhi oru penne alla avar oru aadavan,” endraan Suhandhan. Idhai kettadhum Manimaaranin muham viyarthadhu, “poiyuraikkaadhe moodane,” endru samaalikka muyarchiththaan Manimaaran. “Idhu nichchayam poiyandru, idhanai yaame nettriravu yemadhu iru vizhihalaal kandom,” endraan Suhandhan.

Vaayilirundhu vaarthaihal varaamal idindhu ponaan Manimaaran, “indha seidhi veliye theriyaamalirukka nee yenna yedhir paarkiraai?” endru beram pesinaan Manimaaran. “Umadhu dheham, yaam yeppodhu ichchai kolhiromo appodhu neer emadhu araikku vandhu emadhu ichchaihalukku adimaiyaaha irukka vendum,” endru siridhum yosikkaamal koorinaan Suhandhan. “Adhu iyalaadhu, ini yaam Aanandhanai thavira veroru aanmahanai yereduththum paarom endru vaakkaliththullom,” endraan Manimaaran. “Appadiyaanal naalai anaivar munnilaiyil thamadhu aaruyir kaadhalan thuhilurikkapaduvadhai kandu rasikka thavaraadheerhal,” endru yelanamaaha koorinaan Suhandhan. “Nee appadiyondrum seiyya koodaadhu,” endraan Manimaaran. “Appadiyaanal indriravu varai yaam umakku avakaasamaliththu, umakkaaha emadhu bavanaththil kaaththiruppom, neer varavillaiyaayin naalai kaalai Draupadiyin thuhilurippu pol Ilavarasi Aanandhiyin thuhilum vaanil parakkum, avalai kaakka yendha Kannabiraanum varappovadhillai,” endru koori kelikkai seidhu vittu avvidam vittahandraan Suhandhan.

17

Manimaaran yenseivadhendrariyaamal Aanandhanin bavanaththirkul nuzhaindhaan. Than kaadhalanin muhaththil vazhakkamaana punnahaiyum, urchaahamum, kaanaamal poyirundhathai unarndha Aanandhan, than daasihalai veliyettri Manimaaranin aruhil vandhamarndhaan.

“Yennavaahittru Ilavarase, thaam emmeedhu kobam kodulleera?” endraan Aanandhan. Manimaaran vidaiyedhum kooraamal amarndhirundhaan. Aanandhan avan muhaththai than kaiyilendhi, “emmidam koora maatteeraa? Yaam thamakku avvalavu anniyamaahi vittena, yaaro sonnaarhalaam aanal sonnavar sariyaahaththaan solli irukkiraarhal aasai 60 naatkal moham 30 naatkal adhan pirahu yellaam kasakkaththaan seiyum endru,” endru koori poi kobam kaattinaan.

Manimaaranin muhaththil yevvidha maattramum yerpadaadhathai kandu yedho peridhaaha nadandhirukkiradhu endrunarndhu avanai than maarbodu anaithu kondaan Aanandhan, “yedhuvaayinum emmidam koorungal, emmaal iyandradhai yaam avasiyam nivaaranam alikka muyarchippom,” endraan. “Idharku munnaal orupodhum yemmai yaam ivvalavu udhaviyattravanaaha unarndhadhillai, emadhu naarpuraththilirundhum emmai muzhumaiyaaha udaikka yaame oru kayavanukku vazhi vahuththu koduththu vittom,” endru koori thottathil nadandhavattrai anaithaiyum Aanandhanidam kottinaan Manimaaran.

18

Manimaaran kooriyavattrai uttru gavaniththa Aanandhan, “thaam Suhandhanidam indriravu sellungal, yedhai pattriyum thaangal yosikka vendaam, mattravaihalai yaam paarthu kolvom,” endru urudhiyaana kuralil koorinaan. “Nee yenna seiyyavirukkiraai?” endraan Manimaaran. “Yaam pen vedam poondirundhaalum yaamum oru kshatriyanin pudhalvandhaan enbadhai thaam marandhu vitteeraa Ilavarase? Andha kayavanukkuriya paadam indru avasiyam karpikkapadum,” endraan Aanandhan.

To be continued…

NEXT PART

What did you think of this story??

Comments

Scroll To Top